Oktay Rifat

Evvel Zaman İçinde her ağacın arkasından karşıma siz çıktınız öylesine çoktunuz ki bunaldım yalnızlıktan her köşebaşından karşıma siz çıktınız öylesine yoktunuz ki ağladım deliye döndüm Su Gibi Geçen Günler ben de beşikte yattımsalıncakta uyudummeme emdimgeceleri arpa boyu büyüdümadam oldum elim ekmek tuttubütün sevdiklerim öldügünler su gibi geçtianasız babasız kaldım böyle Kadeh Burası dalyan kahvesiOrtalık süt […]

Sofalar seninle serinOdalar seninle ferahGünüm neşeyle uzunYatağında kalktığım sabah Elmanın yarısı sen, yarısı benGünümüz gecemiz evimiz barkımız birSaadet bir çimendir bastığın yerde biterYalnızlık gittiğin yoldan gelir Oktay Rifat

Ben eski zaman âşığıyımSevda çeker düşünürüm ağlarımBazen tilki kadar kurnaz bazen akılsızBazen çocuk gibiyim bazen bakakalırım.Herkes âşık olur sevdalanırBir yolu var gönül çekmenin deBenimki sevda değil ateşten gömlekBir kor düşmüş ışıl ışıl yanar içimdeAma ben eski zaman âşığıyımSevmek kadar kanatlanmak da gelir elimdenGece hayalimde gündüz fikrimdeEla gözlü o yâr çıkmaz gönülden. Oktay Rifat

Her dakikasını ayrı hatırlarımErenköy’de geçen zamanımınRüyama girer bir aradaİstanbul bahar ve Türkân’ım Bir odamız vardı etrafı sarmaşıkBostanlara bakan penceremizO güller kadar tazeBen ona deli gibi âşık Bir yastıkta dinlenir başlarımızSaçlarım saçlarına karışırdıO güzel bir kızdı ince alımlıNe giyse yaraşırdı Yeter ki gönüller şen olsunŞarkılar söylerdik yoldaHep karşıma otururdu ellerini tutardımAkşam üstü eve dönerken paraşolda Ağaçlar […]

Köpürerek koşuyordu atlarımızDurgun denize doğru. Bu uçuş, güvercindeki,Özgürlük sevinci mi ne! Öpüşmek yasaktı, bilir misiniz,Düşünmek yasak,İşgücünü savunmak yasak! Ürünü ayırmışlar ağacından,Tutturabildiğine,Satıyorlar pazarda;Emeğin dalları kırılmış, yerde. Işık kör edicidir, diyorlar,Özgürlük patlayıcı.Lambamızı bozan da,Özgürlüğe kundak sokan da onlar.Uzandık mı patlasın istiyorlar,Yaktık mı tutuşalım.Mayın tarlaları var,Karanlıkta duruyor ekmekle su. Elleri var özgürlüğün,Gözleri, ayakları;Silmek için kanlı teri,Bakmak için yarınlara,Eşitliğe […]

ağzımın tadı yoksa, hasta gibiysem,boğazımda düğümleniyorsa lokma,buluttan nem kapıyorsam, vara yoğaalınıyorsam, geçimsiz ve işkilli,yüzüm öfkeden karaya çalıyorsa,denize bile iştahsız bakıyorsam,hep bu boyu devrilesi bozuk düzen,bu darağacı suratlı toplum!… Oktay Rifat

boğazından lıkır lıkır geçenŞu suyun kıymetini bilNedir ki bu mavilik demePencereden görebildiğin kadarGöğün kıymetini bilKıymetini bil çiçek açmış bademinGüneşli odanın, çamurlu sokağınBeyazın, siyahın, yeşilin,Pembenin kıymetini bilDirilik öyle bir şey yürekteSevinçle çırpınırKavak yelleri eser insanın başındaİnsanoğlu kızar öfkelenir savaşırHalk için girişilen savaştaO korkulu sevincinÖfkenin kıymetini bilBil ki buBudur işteGüneş yalnız dirileri ısıtırGüneşin kıymetini bil. Oktay Rifat